Wieś Świętoniowa należała do parafii w Przeworsku. W 1912 roku na synodzie diecezjalnym w Chyrowie ks. Władysław Sarna, wymienił Świętoniową jako przyszłą parafię. Poparcia dla powstania parafii, udzielał ks. Franciszek Bielówna, z którego inicjatywy od 10 lipca 1916 roku, w miejscowej szkole odprawiano msze święte. W 1918 roku powstał komitet budowy kościoła na czele z wójtem Andrzejem Misiągiem. W 1921 roku ukończono budowę drewnianego kościoła pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który 20 września 1921 roku, został poświęcony przez ks. dziekana Władysława Tryczyńskiego.

21 listopada 1921 roku powstała ekspozytura, z wydzielonego terytorium parafii Przeworsk–Fara i Nowosielce, której ekspozytem został ks. Franciszek Haba. 9 maja 1928 roku została erygowana samodzielna parafia. 21 maja 1952 roku spłonął kościół, prawdopodobnie z powodu niewygaszonej świecy. W 1957 roku proboszczem został ks. Franciszek Woś. W latach 1957–1959 wybudowano murowany kościół, według projektu arch. inż. Wawrzyńca Dajczaka, a na miejscu starego wybudowano plebanię. 15 listopada 1959 roku bp Wojciech Tomaka poświęcił nowy kościół, a 30 października 1966 roku jego konsekracji dokonał bp Ignacy Tokarczuk.

W latach 1957–1989 proboszczem parafii był ks. Franciszek Woś.

Na terenie parafii jest 1 700 wiernych (w tym: Świętoniowa – 863, Budy Łańcuckie |(część) – 223, Gniewczyna Łańcucka (część) – 195, Grzęska (część) – 389).

Historia